Goedele SANNEN, (2021), “Wil je met me rouwen?”
Enkele weken gelezen was ik aanwezig bij een boeklezing van Goedele Sannen. Naar mijn gevoel heb ik de hele avond zitten ja-knikken door de vele herkenbare situaties. Haar boek belandde dan ook bij uitzondering boven op de stapel “te lezen”. Ze zegt zelf dat ze twee jaar geleden zocht naar een boek dat niet leek te bestaan, eentje geschreven vanuit eigen ervaring rond een onverwacht afscheid en vooral eentje over hoe rouw beleefd wordt meteen na het overlijden. Inderdaad, de meeste andere boeken worden pas jaren later geschreven, wanneer de scherpste randjes verzacht zijn en je toch anders terugkijkt op de periode die al even achter je ligt.
Dit is dan ook voelbaar op iedere pagina. De rauwe rouw, de ruwe rouw, voor niet-lotgenoten wellicht regelmatig met een keiharde woordkeuze. Met andere woorden, rouw zoals die echt is, echt beleefd kan worden. Het gemis, de pijn, de woede, de angst, de frustratie om alles wat fout loopt qua begeleiding, reacties van de omgeving, ze komen allemaal aan bod.
Het is een bijna onmogelijke opgave om een citaat uit het boek te kiezen. Ik ga uiteindelijk voor deze omdat het zo krachtig benadrukt hoe rouw draait om tegenstellingen, om uitersten, om die unieke beleving
De zon is dubbel.
Ze is zo krachtig en geeft daardoor zoveel energie. Laat alles er mooier uitzien. Laat warmte voelen. Laat me voelen dat ik leef. Toont de mooie dingen.
En tegelijk kan ik er heel verdrietig van worden. Al dat moois dat ik niet me jou kan delen. Alleen klinken op het leven. Zonder jou. Alleen de zon moeten voelen. Het maakt alles tegelijk zo koud.
Wist je dat?
Je nog veel meer boekentips vindt over jong partnerverlies?
Je via de code “Odos” 10% korting krijgt op deze boeken bij Lannoo?
