(H)erkenning

  • Bericht auteur:
  • Bericht reacties:0 Reacties

Al wekenlang werd het aangekondigd: “Sabine Hagedoren vertelt voor het eerst over haar overleden echtgenoot in Die Huis”. Alleen al zo’n aankondiging is een beetje dubbel, vind ik. Want je hebt niet altijd behoefte aan een confrontatie met het onderwerp dat je eigen verhaal triggert. Na twee bijna slapeloze nachten heb ik gisteren dan ook wijselijk na Thuis de TV uitgezet. Anderzijds werken dergelijke vooruitblikken dan weer als een magneet en is er iets dat maakt dat ik het “moet” gezien hebben. Vanochtend met een fris hoofd mocht ik getuige zijn van een sterk staaltje televisie.
 

Buiten dat ze tamelijk accuraat kan vertellen of we de volgende dag best met of zonder paraplu het huis uit gaan, wist ik erg weinig over Sabine. Ze is spaarzaam met wat ze deelt met de media en de rest van Vlaanderen. Wat was het fijn om haar een beetje beter te leren kennen en te zien wat een positieve, bijna altijd goedgezinde vrouw ze is. Wat fijn ook om zoveel keer in minder dan een uur de herkenning te voelen. Het op treffende wijze en to the point relativeren van alles wat haar overkwam, het bezig blijven terwijl ze erover praat, het niet goed weten wat te doen op een dag als een huwelijksverjaardag en er dan maar een creatieve oplossing voor zoeken. En nog het meest van al, de vanzelfsprekendheid waarmee hij met haar meereist, soms heel aanwezig, soms op de achtergrond.
Tussendoor doorbreekt ze ook nog eens één van de grootste taboes over rouw. “Je kan niet altijd huilen”, zo zegt ze, “Af en toe moet je je kop in het zand steken, het verdriet in een doosje stoppen en doen of het er niet is”. Een krachtige boodschap die hopelijk bij veel mensen nog lang zal blijven hangen.
 

Of het nu over een overlijden gaat of over een scheiding of zelfs over het leven in een nieuw samengesteld gezin, herkenning en erkenning zijn zo belangrijk. Het helpt echt om verder te kunnen gaan, om te ervaren dat je gehoord wordt.
Even diagonaal lezen in de facebookgroep laat dat ook zien.  Woorden als “herkenbaar” of “hier ook zo”, komen regelmatig terug. Weten dat je zonder veel uitleg te hoeven geven begrepen wordt – wat niet hetzelfde is als altijd gelijk krijgen – geeft een warm gevoel. Onze groep draagt hiertoe bij. Iedereen welkom!

De uitzending herbekijken kan via vrt.nu: https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/die-huis/3/die-huis-s3a1/.

Geef een reactie