Niemand maakt graag ruzie. Ruzie wordt beschouwd als iets negatiefs. Tegelijkertijd hoort ruzie maken bij het leven. Een maatschappij zonder meningsverschillen, ruzies en conflicten is ondenkbaar.
Onderzoek toonde al meermaals aan dat niet een scheiding op zich, maar wel de ruzies van de ouders, een negatieve invloed hebben op kinderen. Het is het conflict tussen de ouders dat nadelen en risico’s inhoudt voor de kinderen.
Aan kinderen werd gevraagd wat ze als het grootste probleem ervaarden tijdens of na de scheiding. Het merendeel van de kinderen antwoordde dat ze ongelukkig waren of zich ongelukkig voelden toen hun ouders ruzie hadden.
Kleinere kinderen vinden ruzie beangstigend en bedreigend. Ze zijn bang voor lichamelijk of psychisch geweld. Opvallend was dat een derde van de pubers op de vraag “maken je ouders nog steeds ruzie?” volmondig “ja” antwoordde. En toen hen gevraagd werd waar die ruzies dan over gingen, waren de reacties verrassend: “over van alles en nog wat”, “over stomme dingen“ of “nergens over natuurlijk”.
In het ideale geval zouden ouders dus het conflict dat aanleiding is voor hun scheiding los kunnen zien van de scheiding zelf. Zelfs als het conflict maar voor een deel op te lossen is, is het de moeite waard om hiernaar te streven.
Zou het daarom niet beter zijn je energie te steken in constructief en eerlijk ruzie maken? In plaats van al je energie te gebruiken om conflicten te blijven voeden die niemand iets opleveren, ook jezelf niet?
Ik geef je graag enkele tips
- Praat positief of neutraal over je ex als ouder van je kind. Zelfs als die ex dat zelf niet doet.
Onthoud dat je kinderen meesters zijn in het observeren. Ze weten heel goed welke ouder steeds te laat komt, welke ouder iedere keer een discussie start of welke ouder net dat beetje extra voor hen doet.
Als je je ex respecteert als ouder en waardeert wat hij voor je kind doet, zeg hem of haar dat dan ook eens.
- Je hoeft niet op alles wat je ex zegt of doet te reageren.
Kies de onderwerpen die jij echt belangrijk vindt en die direct met je kind te maken hebben. Het is niet zo belangrijk waarmee je kind speelt als het niet bij jou is, maar wel dat het huiswerk gemaakt wordt. Rituelen voor het slapengaan van een peuter zijn belangrijk, bedtijd van een zestienjarige is dat al heel wat minder.
- Vertel je kind dat de scheiding iets tussen zijn ouders is.
Scheiden is een officieel proces waar ouders doorheen gaan als ze niet meer getrouwd willen zijn of geen relatie meer willen. Ze zijn heel verdrietig en kunnen niet meer gelukkig zijn samen. Het betekent dat mama en papa niet meer samenwonen, maar we zullen allebei van jou blijven houden.
- Respecteer de gevoelens van de ander, zelfs al kan je je er niet in verplaatsen.
- Scheld en beledig niet.
Maakt iets je heel erg kwaad neem dan de telefoon en bel een vriend of vriendin om te ventileren. Of tik die mail maar verstuur hem nog niet. De kans is zeer groot dat als je wacht tot de volgende dag, je heel wat zal veranderen aan je eerste tekst.
- Haal geen oude koeien uit de gracht.
Het is niet fair om fouten uit het verleden en onderwerpen die allang zijn uitgepraat, telkens opnieuw boven te halen. Concentreer je op de kwestie waar het nu over gaat.
- Veralgemeen niet.
Gebruik geen zinnen als “jij doet altijd…” of “jij kan nooit…”. Deze uitspraken lokken alleen maar nog meer reactie uit.
- Spreek in de ik-vorm in plaats van in de jij-vorm.
Dus niet “jij houdt je nooit bezig met het huiswerk van je zoon”, maar eerder “ik maak me zorgen om zijn schoolresultaten”.
Betrek jezelf ook in het probleem, zelfs als je vindt dat dat niet zo is. Op die maner komen je ex en jij aan dezelfde kant te staan en het wordt het probleem de tegenstander, en niet jij of je ex.
- Erken dat je niet absoluut gelijk hoeft te hebben, zelfs als je stiekem denkt dat dat wel zo is.
- Praat niet alleen, maar luister ook naar wat de ander te zeggen heeft.
Er zou een verbod moeten rusten op het ruzie maken van ouders in bijzijn van kinderen. Ik weet nog goed hoe bang mij als kind dat maakte. Toen ze gingen scheiden, was het bijna een opluchting.