Gisteren werd er tijdens een hoorzitting in het Vlaams Parlement al over gedebatteerd, vandaag is het onderwerp in de media alom tegenwoordig. Is co-ouderschap achterhaald?
Laat ons even beginnen met de term co-ouderschap nogmaals te kaderen. Zoals zo vaak wordt in krantenartikels gesproken van co-ouderschap, terwijl men eigenlijk de verblijfsregeling bedoelt. Co-ouderschap betekent dat beide ouders, ook na een scheiding, de beslissingen over hun kinderen samen nemen. Co-ouderschap heeft dus op zich niets te maken met de verblijfsregeling.
Wanneer verblijft het kind bij mama? En wanneer bij papa? Dit is de verblijfsregeling. Als die 50/50 is, spreken we van verblijfsco-ouderschap. Sinds 2006 moet een rechter bij voorrang deze regeling onderzoeken als één van de ouders dat vraagt, zo staat het in de wet. Dit betekent dus niet dat een rechter automatisch een gelijk verblijf zal toestaan.
Volgens onderzoekster Sofie Van Assche zijn ouders dat verblijfsco-ouderschap echter wel als een recht gaan beschouwen. Kinderen hebben echter vooral nood aan flexibiliteit, aan een regeling op maat van hun specifieke situatie, aan een regeling die liefst ook nog aanpasbaar is als de kinderen ouder worden of de situatie verandert.
De discussie welke regeling nu de beste is, is eindeloos. Persoonlijke verhalen worden breed uitgesmeerd om zo toch maar te bewijzen dat die ene regeling de enige juist is. Ons uitgangspunt: iedere regeling die werkt voor een specifiek gezin, is een goede regeling. De beste regelingen worden gemaakt door de betrokkenen zelf. Als ouders bereid zijn om samen te werken aan een overeenkomst op hun maat, leidt dit tot veel meer voldoening dan een vonnis dat door een rechter wordt opgelegd.
Tijdens onze bemiddelingen kunnen we met jullie werken om zo’n overkomst die voor jullie werkt, te bekomen, te evalueren of te herzien.
Wrm worden kinderen niet om hun mening gevraagd zij hebben ook rechten ook al zijn ze klein.mijn zoon 6jr wilt bij zijn ppap niet mijn dochter 1jr wel
Kinderen vanaf 12 jaar worden gehoord door de rechtbank. Ook jongere kinderen kunnen dit vragen, maar 6 en 1 is nog wel erg jong.
Tijdens een sociaal onderzoek wordt er ook met de kinderen gepraat, als dat kan zowel bij mama als bij papa.
Een regeling hoeft ook niet hetzelfde te zijn voor beide kinderen. Is er nog ruimte om met papa te overleggen?
Myn kids hebben er enorm onder geleden mijn zoontje wou
Nimmer praten. Gelukkig zij ze in de week bij my en 3 weekends bij de papa . Dat ik er controle over heb. Ik ben enorm hard met opvoeding bezig dn bij hun papa moge ze echt alles ?Soms frustrerend.