Evi (42) verloor als twintiger de man van haar leven: “op een overlevingspensioen betaal je gigantisch veel belastingen”
Het Laatste Nieuws, 25 april 2024
HLN-Evi
Steeds meer jonge weduwen en weduwnaars krijgen overgangsuitkering, maar vaak volgt koude douche
Het laatste Nieuws, 9 augustus 2023
HLN-overgangsuitkeringKatrien verloor haar man en werd alleenstaande moeder
Femma, 21 maart 2023
artikel-katrien
Alleenstaande ouders hebben het niet gemakkelijk tijdens feestdagen
Nieuwsblad, 12 oktober 2021
artikel-nieuwsblad
Dag Allemaal – Fight for justice (3)
16 februari 2021
artikel-dag allemaal
Dag Allemaal – Fight for justice (2)
15 december 2020
artikel-dag allemaal
Dag Allemaal – Fight for justice
1 december 2020
artikel-dag allemaal
Hoe duur is de dood?
Het Laatste Nieuws, 31 oktober 2020
artikel-hln
Sinds ik weduwe ben, leven we van €1.400
Het Laatste Nieuws, 18 april 2020
HLN
Opnieuw beginnen na het verlies van een partner: Odos vzw helpt
Libelle Mama, 2 april 2020
artikel-libelle-mama
Murw van verdriet, en dan nog geldzorgen
De Morgen, 9 maart 2020
artikel-De-Morgen
Elk jaar verliezen tienduizenden landgenoten hun wederhelft
Kerk en Leven – 14 augustus 2019
artikel-kerk-en-leven
Metro
3 september 2018
artikel-metro
Libelle verwent jonge weduwen
Libelle – 19 oktober 2017
artikel-libelle
Odos stippelde wandelzoektocht uit in Zottegem
Nieuwsblad – 30 augustus 2016
ZOTTEGEM – Van 1 september tot 15 november kan iedereen deelnemen aan de tweede wandel- en fotozoektocht van Odos. Odos, of ouders die opnieuw starten, is een Vlaamse vereniging die werkt rond de problematiek van ouders in een niet-conventioneel gezin zoals bijvoorbeeld ouders die er na een scheiding of na het overlijden van een partner alleen voor staan en ouders in een LAT-relatie of nieuw samengesteld gezin. Tijdens een wandeling van 5 kilometer door Zottegem lost men de vragen op en zoekt men de foto’s. Een boekje met deelnemingsformulier, routebeschrijving en vragen kost 2 euro en is te verkrijgen bij in het Regionaal infokantoor toerisme in het stadhuis op de Markt in Zottegem of in Brasserie De Kring op de Markt.
Tienen Actueel
artikel-tienen-actueel
Odos organiseert zijn eerste wandel- en fotozoektocht
Nieuwsblad – 16 maart 2016
TIENEN – Van 1 april tot 15 juni kan je in Tienen deelnemen aan de eerste wandel- en fotozoektocht van Odos.
Tijdens een wandeling van 5 kilometer door de binnenstad van Tienen los je de vragen op en zoek je de foto’s. Een boekje – deelnemingsformulier, routebeschrijving en vragen – kost 2 euro en is te verkrijgen bij Toerisme Tienen, Grote Markt 6 of brasserie Het Fundament, Grote Markt 35.Odos – ouders die opnieuw starten – is een Vlaamse vereniging voor ouders in een niet-conventioneel gezin. Denk bijvoorbeeld aan ouders die er na een scheiding of na het overlijden van een partner alleen voor staan en ouders in een LAT-relatie of nieuw een samengesteld gezin. Odos organiseert regelmatig contacten en uitstappen.
Odos werd in mei 2014 opgericht door Evi Vanheel en twee andere ervaringsdeskundigen. Vanaf 2017 komt er een grote uitbreiding van de diensten voor hulpverlening.
Een dag brainstormen over nieuwe hoekstenen
Vrijdag 19 juni 2015 nam ik deel aan Bel10. Bel10 is een project van radio 1 waarbij telkens 10 mensen een hele dag werken en nadenken rond een bepaald thema. Vrijdag was het thema nieuwe hoekstenen/nieuwe samenlevingsvormen, helemaal aansluitend bij de doelstellingen van Odos dus. Doel van de dag is om ’s avonds drie stellingen aan een uitgenodigde politicus voor te leggen. In ons geval waren dat er zelfs twee: Wouter Beke, voorzitter van CD&V en Gwendolyn Rutten, voorzitster van Open VLD.
Zelf hebben we helemaal niets gehoord van wat er zich intussen op de radio zelf afspeelde. Ook daar werd een hele dag gepraat over hoe mensen samenleven.
Het ging er onder andere over heel veel nieuwe vormen van samen-wonen. Zorgwoningen die aan zo’n strikte regels onderworpen zijn zodat weinigen nog aan die regels kunnen voldoen. Boemerangwonen is de moderne term voor kinderen die na een relatiebreuk terug bij hun ouders intrekken. Kangoeroewonen, co-housen, nestwonen (kinderen die na een scheiding in het huis blijven en de ouders die wisselen) zijn nog een aantal andere begrippen die aan bod kwamen.
Daarnaast ging het over alle mogelijke nieuwe vormen van samenleven. Er zijn meer en meer alleenstaanden, gewild of ongewild. Voor hen zijn veel dingen duurder, denken we maar aan reizen als single, etenswaren die je vaak alleen in grote hoeveelheden kan kopen enz.
Sinds het invoeren van het co-ouderschap als norm in 2006 leven veel meer kinderen in twee huizen. Dit heeft uiteraard gevolgen zowel voor ouders als voor de kinderen.
Een voorstel van socioloog Mortelmans om aan het huwelijk te “morrelen” of om voor de andere samenlevingsvormen een stuk automatische bescherming in te bouwen, zorgde voor heel wat commotie bij de luisteraars.
Een conclusie waarover bijna iedereen het eens is, is dat de regelgeving achter de feiten aanholt. Het erfrecht als bekendste voorbeeld is absoluut niet meer van deze tijd. Een testament maken wordt vaak uitgesteld. Als er niet bepaald is beslist het wetboek dat alles naar de familie gaat, ongeacht of je die familie graag ziet of niet. Moet de reserve afgeschaft of vergroot worden? Mensen zonder kinderen kunnen hun erfenis nalaten aan wie ze willen, alleen zijn de successierechten in dat geval vaak heel hoog.
Tijdens al deze discussies bezochten we in de voormiddag Brutopia, een co-housing project in Brussel. We kregen er een rondleiding van bewoner en architect Bob de Wispelaere. Er wonen 26 gezinnen, 60 personen in appartementen. Ze delen de tuin, wasruimte en er is een gemeenschappelijke ruimte waar samen eten mogelijk is. Voordelen: appartementen kan je er kopen voor een iets lagere prijs dan de prijs die je normaal in hartje Brussel betaalt voor een gelijkaardig appartement, je hebt meer contact met je buren dan in een gewoon appartementencomplex. Grootste nadeel: de samenstelling van de groep wijzigt en daarmee ook de basis die de oorspronkelijke groep initiatiefnemers bond.
Namiddag hadden we een gesprek met notaris Christophe Blindeman en met Nathalie Leblanc, auteur van het boek “Solo” over alleenstaanden. Het ging onder andere over hoe de maatschappij veranderd is, over het erfrecht en over scheidingen en de gevolgen daarvan voor de kinderen.
Toen kwam het moment dat we tot drie stellingen moesten komen. Dat was best een moeilijke opdracht omdat we zoveel informatie hadden gekregen, zoveel goede en zotte ideeën hoorden. We hadden misschien wel 20 stellingen kunnen bedenken, het werden er uiteindelijk vier.
1. Maak het opsplitsen woningen makkelijker, als het een maatschappelijk doel heeft.
Grote huizen kunnen op die manier bijvoorbeeld bewoond worden door meer dan één gezin.
Rutten: “De verkavelingsvoorschriften laten dat niet toe. Maar het voorstel ligt al op tafel.” Je kan perfect met andere mensen in hetzelfde huis wonen zonder een zorgrelatie te hebben, vindt Rutten. “Wat mij betreft mag die regelgeving heel wat soepeler en mag er meer vrijheid komen.”
2. Samenhuizen zonder verminderde invaliditeitsuitkering.
Sofie woont al 14 jaar alleen, met een invaliditeitsuitkering. Na een ongeluk raakte ze verlamd. Nu woont ze in een sociale woning, met een minimum aan aanpassingen. “Ik ben 41. Als ik nu al van mijn huis een half ziekenhuis maak, wat ga ik op latere leeftijd dan doen?” In haar uitkering wordt geknipt als ze gaat samenhuizen of groepswonen. Waarom bestaat er geen tussenvorm? Dan kan zij samenleven met andere mensen – vrienden of een liefde -, zonder een deel van haar uitkering te verliezen.
Rutten vindt dat “living together, apart” mogelijk gemaakt moet worden.
Beke: “Jo Vandeurzen heeft voor de gehandicaptenzorg de filosofie omgedraaid. Iedereen die een handicap heeft, moet recht hebben op een zekere portefeuille. Maar we zien ook misbruiken. En die moeten we kunnen aanpakken. Zodat we een situatie als deze in de toekomst mogelijk kunnen maken.”
“Als je vandaag met acht gaat samenwonen om één iemand te helpen, verlies je je uitkering. Want als je met acht kan samenwonen, dan heb je genoeg budget en die uitkering niet nodig. Dat is fout,” zegt Rutten, “Want het is net die uitkering die dat samenhuizen mogelijk maakt.”
3. Een erfenis moet volledig vrij bepaald worden.
Het aantal singles in onze maatschappij neemt toe. Zij hebben hun spaarpot, maar geen erfgenamen. Laat singles zonder kinderen hun erfgenamen aanduiden alsof het hun kinderen zijn. Dat stelt Liesbeth Verdonck uit naam van de Groep van 10 voor.
Rutten heeft daar een heel concreet voorstel voor. “Terwijl mensen leven, moeten ze een soort erfpact kunnen maken waarin staat wat ze met hun goederen doen. Daarnaast moet het deel waarmee je dat kan vergroot worden. En tot slot: het échte probleem zijn de successierechten die betaald moeten worden. Dat onrecht moeten eruit. Een erfenis moet volledig vrij bepaald worden.”
Beke: “Zorgrelaties zijn belangrijk. En daarin spelen de relaties tussen kinderen en ouders een héél grote rol.”
Rutten reageert: “Maar je kan niet vanuit de overheid opleggen dat die relaties belangrijk moeten zijn.” Beide voorzitters geven aan elkaar halfweg te ontmoeten, zoals in het regeerakkoord staat. Er wordt een stukje meer vrijheid gegeven.
4. Geef kinderen na een echtscheiding de mogelijkheid om wettelijk op twee adressen te wonen.
Volgens Rutten staan we daar al heel ver mee. “Het voorstel is om dit niet via een domiciliëring te doen, maar via een wettelijk verblijf.”
Beke verduidelijkt: “Er zijn praktische elementen die een tweede domiciliëring moeilijk maken. Aan een domicilie zijn veel rechten en plichten gebonden. We moeten op een pragmatische manier bekijken hoe er een oplossing kan gevonden worden.” Zo’n wettelijk verblijf, in een register opgenomen, zorgt ervoor dat de kinderen van gescheiden ouders geen dubbele rechten en plichten krijgen. “Maar het maakt het wonen op twee plekken wel officieel,” zegt Beke.
Rutten is duidelijk: “Dit mag hoog op de agenda”
Van alle bel10-uitzendingen werd een boek gemaakt: ebook bel10
Woensdag 20 mei 2015
De bende van Annemie op Radio1 besteedde aandacht aan de nieuwe gezinsvormen en aan Odos.
De Bond – 29 januari 2015